Την κυρία κυρία Στέλλα Κυριακίδου φαντάζομαι την ξέρετε όλοι. Είναι γνωστή κυρία της κοσμικής Λευκωσίας και βουλευτής του Δημοκρατικου Συναγερμού. Τί σημαίνει κοσμική; Κοσμική είναι κάποια που ντύνεται με φορέματα αξίας γεύματος τριων χωριών στην Αφρικη και πάει σε φιλανθρωπικές τάχα εκδηλώσεις και το παίζει μεγαλοψυχη μετά κρασιού καλοδιατηρημένου παλιού bordeaux.
Η συγκεκριμένη μάλιστα κυρία είναι ιδιάζουσα περίπτωση καθώς όντας παιδοψυχιατρος βιοποριζεται από την παροχή ψυχολογικής βοήθειας. Έχει μάλιστα ονομα (και ψήφους) ότι είναι άτομο που βοηθά το συνάνθρωπο του. Είναι δηλαδή σαν να λέμε ότι ο Κόκος που μαζεύει τα σκυβαλλα εν περιβαλλοντιστής επειδή εν αφήνει σκουπίδια πεταμένα στον δρόμο.
Που εθυμηθηκα την Κυριακίδου στα καλά καθούμενα εννα μου πεις τώρα τζιαι εννα εσιεις τζιαι δίκαιο. Εθκιαβασα στο φύλλο της Πεμπτης του ΠΟΛΙΤΗ (6 Αυγούστου 2009) στη σελίδα 14 το άρθρο της με τίτλο «Οταν δεν υπάρχει καθημερινότητα πια!» που αναφέρεται στους συγγενείς των θυμάτων του αεροπορικού δυστυχήματος της «Ήλιος». Ενευρίασα γιατί βλέπουμε ακόμα μια φορά ακόμα μια πολιτικό και δη του ΔΗΣΥ (previous hint: είναι επίσης γιατρός) να εκμεταλλεύεται τον ανθρώπινο πόνο για να προωθήσει την εικόνα της (το image ντε). Το «Στέλλα Κυριακίδου, Επίτροπος Οικογένειας και Νεανικής παραβατικότητας ΔΗΣΥ» στο τέλος του άρθρου μιλά από μόνο του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου